Chociaż umiejętność wykorzystania postępów w elektronice do narzucenia pracy poprzez stymulację maksymalnej liczby włókien mięśniowych jest istotną częścią treningu, nie uczy nas niczego o naturze samej pracy mięśni.
Spacer wymaga pewnego elementu pracy mięśniowej, podobnie jak trening interwałowy, ale jasne jest, że charakter pracy mięśni wykonanej w tych dwóch czynnościach jest bardzo różny. W pierwszym przykładzie zaangażowana praca mięśniowa nie jest rodzajem, który poprawi wyniki sportowca, ale drugi przykład, jeśli będzie powtarzany wystarczająco często, może poprawić wyniki. Zatem praca z maksymalną liczbą włókien mięśniowych za pomocą elektrostymulacji EMS jest wyraźna tylko wtedy, gdy możemy kontrolować charakter i ilość tej pracy w taki sposób, że poprawia ona szczególny rodzaj wydajności mięśniowej. Biorąc pod uwagę te warunki, niezbędne stało się zebranie wystarczającej wiedzy na temat fizjologii skurczu mięśni i pracy wykonywanej przez różne rodzaje włókien mięśniowych, aby można było zaprogramować impulsy elektryczne w celu zastosowania ilości i szybkości pracy odpowiedniej do wydajności mięśnia, który ma być ulepszony.
To prowadzi nas do problemu programowania parametrów urządzeń do stymulacji, które umożliwią sprzętowi narzucenie szeregu szybkości pracy.
To programowanie musi opierać się na najbardziej aktualnych danych fizjologicznych, dlatego programy elektrostymulacji mięśni są obecnie z powodzeniem stosowane przez większość dzisiejszych najlepszych sportowców w oparciu o te częstotliwości. Korzyści, jakie EMS może zaoferować sportowcom, są wyraźnie widoczne teraz, gdy stosowane są nowe tak zwane programy siły wybuchowej. Więcej o treningu EMS przeczytasz na stronie https://fitxpress.pl/ems-efekty-i-dzialanie/. Postęp dokonany w fizjologii skurczu mięśni pomógł lepiej zrozumieć, jak zaprogramować parametry elektrostymulacji w taki sposób, aby mogły narzucać różne szybkości pracy w celu dopasowania do wymaganego rodzaju wydajności mięśni.